Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Ik kon mijn draai niet vinden in het vakgebied waarin was geschoold, ik vond het werk saai en ik kon mijn creativiteit niet kwijt. De knop ging om toen mijn man, een videomaker, werd gevraagd om een bruiloft te fotograferen. Ik dacht: ‘Waarom doe jij altijd van die leuke dingen? Volgens mij kan ik dat ook wel.’ Dus toen heeft mijn man de beginselen van fotografie uitgelegd en hebben we samen de bruiloft gefotografeerd. Dat was ontzettend leuk om te doen. Het beelden maken paste goed bij mij en er vielen wat puzzelstukjes op zijn plek. Ik wist nog niet precies wat ik wilde doen met fotografie. Maar ik heb al van jongs af aan het verlangen om verhalen te vertellen en voor een beelddenker als ik is fotografie daar het perfecte middel voor. Toen besloot ik dat ik fotograaf wilde worden.

Hoe is dat gegaan?
Ik ben begonnen met de basisopleiding fotografie en ik heb daarna de 1-jarige fotografieopleiding gevolgd. Ik vond het heel prettig om eerst de basisopleiding te doen om zo de basis van fotografie mij eigen te maken. De vraag die we in een van de eerste lessen van de vakopleiding kregen was wat we wilde doen met fotografie. Ik was daar eigenlijk nog niet helemaal over uit, dus ik flapte er uit dat ik een ‘hele goede fotograaf’ wilde worden. Doordat we les kregen van verschillende docenten met hun eigen expertise, waren de lessen op verschillen disciplines van fotografie gericht. Ik ontdekte dat ik documentaire- en portretfotograaf wilde worden.

Wat betekende het afronden voor de opleiding voor je?
Het was voor mij wel een mijlpaal. Eindelijk had ik iets waar ik al mijn ideeën kwijt kon. Het betekende voor mij ook het begin van een nieuw hoofdstuk.

Wat ben je gaan doen met fotografie? En waarbij denk je dan terug aan wat je hebt geleerd?
De vrije serie uit mijn examenopdracht ging over voorgangers met hun merkwaardige hobby’s. Ik heb na het afronden van mijn opleiding mijn werk opgestuurd naar verschillende dagbladen en ik kreeg van het Nederlands Dagblad de vraag of ik een wekelijkse rubriek wilde vullen. En zo staat er nu iedere woensdag een: ‘Heilige Hobby’ in de krant. Dit is ontzettend leuk en afwisselend werk. Ik zoek zelf de gezichten voor de serie en ik schrijf een interview bij de foto’s. Daarin kom je heel dicht bij mensen. Dat is heel mooi, maar soms vind ik het ook ontzettend spannend en denk ik: ‘waarom doe ik dit?’ En technisch gaat het heus ook niet altijd van een leien dakje. Ik heb een strak format en ik kom regelmatig lastige situaties zoals weinig daglicht, krappe ruimtes of slechte weersomstandigheden. Om dan precies zo’n plaatje te maken is een uitdaging. Maar het maken van deze serie ervaar ik als een verrijking voor mij als persoon en past goed bij de soort fotograaf die ik wil zijn.

Hoe kom je aan je opdrachtgevers?
Ik moet dat zelf ook nog een beetje ontdekken. Maar het is niet zo dat als je eenmaal in de krant staat de opdrachten je komen aanwaaien. Ik moet zelf actief netwerken om opdrachten te krijgen, door mijn diensten aan te bieden bij mediabedrijven.

Heb je tips voor de nieuwe afstudeerders?
Wees niet bang om je werk op te sturen naar kranten of tijdschriften, wellicht is het interessant voor hen om te publiceren. Nee heb je, ja kun je krijgen.

Wat zou je nog willen doen?
Het lijkt mij wel wat om al de ‘Heilige Hobby’ portretten en teksten te bundelen in een boek. Het is toch een beetje mijn kinderdroom om ooit zelf een boek te schrijven. Daarnaast wil ik nog veel spraakmakende documentaires en sprankelende portretten maken. Ik wil mij nog verder ontwikkelen op journalistiek gebied. En een zilveren camera winnen staat ook op het lijstje.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken? (website, facebook, publicaties)?
Je kunt mijn werk bekijken op Instagram, Website: en Facebook: