Angelique van Esch – pas geslaagd (juni 2020)

Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Ik heb het altijd al leuk gevonden om foto’s te maken, vooral tijdens mijn reizen. Ik deed dat vroeger al, toen je nog fotorolletjes liet ontwikkelen en daarna met simpele digitale pocketcamera’s. Maar toen we in het voorjaar van 2018 naar Japan zouden gaan wilde ik meer. De simpele compact camera was voor mij niet meer genoeg. Ik wilde èchte foto’s gaan maken, waarin ik zelf de controle had over hoe de foto er uit zou gaan zien. Eind 2017 kocht ik daarom op advies van een goede vriendin (Kitty, zelf ook fotografe en een enorme inspiratiebron voor mij) mijn allereerste systeemcamera, een Fujifilm X-T20. Ik wist op dat moment nog helemaal niks over diafragma, ISO, sluitertijd etc. en Kitty heeft me toen de basis uitgelegd. Vanaf dat moment heb ik alleen nog maar foto’s op de manuele stand geschoten. Waarom was ik hier niet eerder mee begonnen? Ik had mijn passie gevonden!

Een aantal dingen vielen op dat moment samen: qua carrière zat ik al veel te lang op een plek die mij geen inspiratie/energie meer gaf, ik stond op het punt om te verhuizen van Den Bosch naar Zuid- Limburg en daarom zegde ik mijn baan op. Van mijn oude werkgever kreeg ik toen de mogelijkheid om mijn opleidingsbudget nog te besteden. Alles viel op zijn plaats: “als ik die carrièreswitch wil maken en fotograaf wil worden dan is nu mijn kans”. Dus begon ik in het najaar van 2018 eerst aan de basisopleiding fotografie bij de School voor Fotografie om in 2019 meteen door te stromen naar de 1-jarige fotografieopleiding. Met als doel om te kijken of ik het zou kùnnen.

Diep van binnen had ik de droom om fotograaf te worden al heel lang, al toen Kitty (Pix & Puur Portretfotografie) haar eigen bedrijf opstartte. Maar zo’n droom lijkt ver weg als je fulltime werkt, nog niet eens zelf een ‘èchte’ camera hebt of nog nooit in de manuele stand hebt gefotografeerd. En daarbij ook best een pessimist bent (“er zijn al zó veel goede fotografen, wie zit op mij te wachten?”), dus ik heb lange tijd gedacht dat het gewoon een droom zou blijven. Tot nu dus.

Hoe is dat gegaan?
Ik vond de opleiding ontzettend leuk om te doen en ondanks dat ik kei blij ben dat ik ben geslaagd, vind ik het stiekem ook een beetje jammer dat het nu afgelopen is. Het was vooral ook zó leuk om te doen. Elke les word je creatief uitgedaagd. En je leert tijdens de opleiding over allerlei aspecten/soorten van de fotografie. Zo kom je er ook achter wat je bijvoorbeeld niet leuk vindt. Bij veel huiswerkopdrachten werd ik uit mijn comfortzone gehaald. Dat leverde soms stress op, maar achteraf gezien heb ik juist van die opdrachten het meeste geleerd. Die dingen neem ik straks ook mee als ik professioneel aan de slag ga.

Wat ik soms lastig vond is dat je bij bijna alle huiswerkopdrachten ook een beroep moest doen op andere mensen, om jou te helpen met het realiseren van het idee wat je in je hoofd hebt. De mensen om mij heen zullen soms ook wel gek zijn geworden van mij (waarvoor bij deze mijn excuses haha), want tussen de lessen door ben je toch steeds in je hoofd bezig met de opdrachten en deadlines. Richting het examen heb ik redelijk wat slapeloze nachten en paniek gehad, want je wil met je afstudeerwerk gewoon het beste van jezelf laten zien. De docenten proberen je ook te triggeren en naar een hoger niveau te tillen.

Tijdens de opleiding kom je trouwens, vanwege de huiswerkopdrachten, soms ook op plekken waar je normaal gesproken nooit zou komen. Ik heb gemerkt dat er deuren voor je opengaan als fotograaf. Zo heb ik voor een examenopdracht een aantal dagen mogen meelopen met de studenten van de enige Butler Academy in Nederland. Heel bijzonder!

Wat betekende het afronden van de opleiding voor je?
Het afronden van de opleiding betekent veel voor me; het is voor mij een stukje bevestiging. Dat ik het kan. En dat is precies waar ik ook naar op zoek was. “Kan ik dit?”

En een opleiding afronden van iets wat je ècht leuk vindt, je passie is, is natuurlijk sowieso een fijn gevoel. Met het diploma op zak (wat ik overigens vanwege Corona nog niet daadwerkelijk op zak heb) voel ik me zekerder. Je krijgt het niet cadeau, ik heb er echt hard voor gewerkt. Als ik foto’s terugkijk van vóór de opleiding en ik vergelijk die met mijn afstudeerwerk, dan zie ik gewoon dat ik ben gegroeid in mijn fotografie.

Wat ga je doen met fotografie? En waarbij denk je terug aan wat je hebt geleerd?
Het is voor mij allemaal nog heel pril. Ik moet mijn bedrijf nog van begin af aan opbouwen. Als je voor jezelf als fotograaf wil beginnen is een diploma natuurlijk niet essentieel, maar voor mij voelde het als de meest logische stap om mee te beginnen. Ook voor het zelfvertrouwen. Eerst diploma halen en daarna bedrijf opstarten. In die fase zit ik nu. Ik heb inmiddels een bedrijfsnaam gekozen (Fotografie à la Lique) en ga me binnenkort inschrijven bij de KvK en een website bouwen. Dan begint het volgende avontuur, want ik realiseer me wel dat ondernemen ook een vak apart is. Klanten zullen niet zomaar komen aanwaaien. In het begin zal ik me dus met name daarop moeten focussen.

Ik wil me vooral richten op portretfotografie (met natuurlijk licht) en bedrijfsreportages. Kleine ondernemers (zoals ikzelf) die mooie beelden van zichzelf en hun ambacht willen hebben voor op hun website of social media. Dat lijkt me leuk! Maar ik sta ook open voor andere opdrachten. Eens kijken hoe het allemaal gaat lopen.

Het belangrijkste wat ik denk ik tijdens de opleiding heb geleerd is om heel anders naar foto’s te kijken. En ik bekijk de dingen om me heen ook anders. Met de blik van een fotograaf. Altijd op zoek naar het beste licht. Composities. Na de opleiding ben je voorgoed ‘verpest’ (in positieve zin), want je kunt nooit meer normaal naar dingen kijken. Dat zit er nu in en gaat er nooit meer uit.

Hoe kom je aan je opdrachtgevers? Heb je al tips voor de nieuwe afstudeerders?
Nou, tips op dat gebied heb ik dus nog niet, maar mochten mensen die dit lezen tips voor mij hebben dan zijn die zeer welkom! Het leuke is trouwens dat ik naar aanleiding van één van mijn afstudeeropdrachten ook mijn eerste betaalde opdracht heb binnengehaald.

Wat zou je nog willen doen?
Mijn wens is om Fotografie à la Lique parttime te doen, naast een vaste parttime baan (waar ik momenteel naar op zoek ben) voor een stukje zekerheid. En mocht het echt een succes worden dan natuurlijk graag fulltime fotograaf. Maar ik ben ook realistisch. In ieder geval wil ik bezig blijven met fotografie, want het geeft me zoveel positieve energie. Ik word heel blij van het maken van een ‘perfecte’ foto. Creativiteit heb ik al die jaren gemist in mijn vorige baan.

Verder zou ik heel erg graag nog eens reisfotografie in opdracht willen doen. Dat je dan dus ergens naartoe wordt gestuurd door een opdrachtgever (een reismagazine bijvoorbeeld) om daar een reportage of serie te maken. Dat lijkt me geweldig. Dan heb ik 2 passies gecombineerd.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken?
Helaas kan ik op dit moment alleen mijn Instagram pagina doorgeven, want met een professionele website moet ik nog beginnen. Dus vooralsnog is mijn werk alleen te zien via Instagram. Volg me daar om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen rondom Fotografie à la Lique. More to come!