Claudia Broekhoff – geslaagd in 2013

Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Tijdens mijn opleiding grafische vormgeving op de kunstacademie was fotografie een onderdeel. Ik fotografeerde toen analoog met een Yashica spiegelreflex, die mijn vader in 1961 in Tokio kocht. Later, als grafisch ontwerper, werkte ik veel met foto’s. Ik bewerkte ze en gaf opdracht aan fotografen maar veel liever wilde ik de beelden zelf maken. Toen ik de beschikking had over een goede digitale camera ging ik weer veel fotograferen en kreeg ook fotografie opdrachten, maar ik vond dat ik mijn techniek verbeteren kon en nam daarom contact op met Saskia.

Hoe is dat gegaan?
Ik wilde direct met de opleiding beginnen. De groep was helaas al gestart maar Saskia praatte me bij over de gemiste lessen en zo kon ik toch instromen. Ik wilde mijn techniek verbeteren en een diploma halen maar naarmate de opleiding vorderde werden de eisen die ik aan mijzelf stelde steeds hoger. Ik wilde goed werk maken, laten zien wat ik kon en wilde een heel goede beoordeling bij het examen.

Wat betekende het afronden voor de opleiding voor je?
Het was een tijd waarin ik mijn grenzen kon opzoeken en verleggen, op meer vlakken dan in fotografie alleen. Het afronden van de opleiding gaf mijzelf de bevestiging dat er meer mogelijk was. Ik heb mezelf kunnen uitdagen en veel over mezelf geleerd.

Wat ben je gaan doen met fotografie? En waarbij denk je dan terug aan wat je hebt geleerd?
Ik ben eerst vooral eigen werk gaan maken en daarna ook commerciële opdrachten gaan doen. Dit doe ik nog steeds allebei. Ik maak voornamelijk portretten.

Ik denk vaak terug aan de lessen bij jullie want naast de techniek leerde ik nog veel meer. Het is enorm leerzaam om aan besprekingen en beoordelingen van het werk van anderen deel te nemen. Van Saskia leerde ik bijvoorbeeld keuzes maken, vragen stellen en ondernemen. Van Ramon onder andere inventief zijn, snelheid, lef, associëren. Zo leerde ik van iedereen wat ik nodig had om verder te kunnen komen. Van sommige onderdelen zag ik pas later, in de praktijk, het belang.

Hoe kom je aan je opdrachtgevers? Heb je tips voor de nieuwe afstudeerders?
Het duurde even voordat ik echt van start ging. Ik maakte eigen werk, maar in opdracht nog niet heel veel. Tot het moment dat mijn werk op HP/De Tijd Expo kwam. Hierna werd ik onder andere benaderd door een reclamebureau uit Rotterdam, waar ik nu nog op regelmatige basis voor fotografeer. Voor hen mocht ik tijdens een symposium bij Microsoft een spreker portretteren. Hierna kwam de ene na de andere opdracht via bureaus, bedrijven en particulieren. Af en toe ga ik naar een netwerkdiner en verder word ik gebeld of gemaild omdat iemand mijn werk ergens heeft gezien of mijn naam via iemand anders heeft doorgekregen. Vaak uit zeer onverwachte hoek.

Veel maken van wat je zelf mooi vindt en vooral ook weten waarom je iets maakt. Door eigen werk te maken kun je goed ontdekken en laten zien waar jouw interesse ligt en wat jouw eigen stijl is. Laat dit werk zien! Dit ligt wellicht voor de hand, maar is zo nodig en ook zo makkelijk op social media. En zorg ervoor dat je klant altijd terugkijkt op een fijne samenwerking.

Wat zou je nog willen doen?
Ik ben bezig met een serie eigen werk en een galerie in Den Haag heeft interesse om daar iets mee te gaan doen. Dus daar richt ik me nu op. Ook wil ik meer portretten maken waarbij ik de totale vrijheid heb.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken?
Je kunt mijn werk bekijken op www.claudiabroekhofffotografisch.nl, op Facebook en op Instagram.
Bekijk ook de HP/De Tijd Expo en in november staan 7 portretten die ik onlangs maakte in ea#17 – Erasmus Alumni Magazine van de Erasmus Universiteit.