Maike den Houting – geslaagd in 2020

Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Poe, een heftige vraag voor mij, want de reden dat ik met de opleiding ben begonnen is een heel verdrietige. Ik had het jaar ervoor mijn jongste zoon Merijn verloren door zelfdoding. Mijn wereld was compleet ingestort. Alles leek zinloos. Het laatste dat we samen hebben gedaan, was de sterren fotograferen op een stil weggetje buiten het dorp. Echt bijzonder. We deelden dezelfde passies en interesses. Een half jaar na zijn overlijden heb ik psychologische hulp gezocht en ben ik gestopt met werken. Fotografie werd langzaamaan steeds meer een uitlaatklep voor mijn gevoelens. Ik vond de 1-jarige fotografieopleiding van de School voor Fotografie en heb me daar toen voor aangemeld. Ineens had ik iets om naar uit te kijken en dat voelde fijn. Het enige dat ik op dat moment wilde bereiken, is dat ik weer een stukje van mezelf terug zou vinden. Want de Maike met het vrolijke, onbevangen karakter was volledig verdwenen.

Hoe is dat gegaan?
De opleiding heb ik als heel prettig ervaren. Vooral door de klik met mijn medestudenten. Les krijgen van verschillende docenten, zorgde voor verschillende benaderingen van het vak fotografie. Dat voelde verrijkend. Elke twee weken nieuwe opdrachten, kritische feedback krijgen op je foto’s, werken buiten je eigen comfortzone, nieuwe mensen ontmoeten. Het deed mij persoonlijk heel goed. De studiolessen vond ik het allerleukst. Ik ben nogal een techneut en bezit inmiddels 7 flitsers. Daar kun je er niet genoeg van hebben. Daarnaast waardeerde ik de lessen over journalistiek fotograferen. Want hoe vertel je nou een verhaal zo goed en interessant mogelijk in 1 beeld? Ik probeerde mijn eigen verhaal te vangen voor het eindexamenwerk, maar dat was nog te vers en te rauw. Feedback deed dan soms zeer. Door Corona ging de opleiding online verder, of in halve dagen met een halve groep. Bijna had ik daardoor mijn examen uitgesteld. Toen heb ik de knop resoluut omgezet. Het moest gewoon klaar. Tanden op elkaar, doorbikkelen, knetterhard werken, onverwachts een totaal andere weg in slaan en niet piepen over dingen die je minder leuk of fijn vindt. Dat is gelukt. Met dank ook aan mijn medestudenten. We hielpen elkaar er echt doorheen. Bij de eindpresentatie was ik verkouden. Dat betekende afstuderen via een online verbinding en mijn examenwerk niet kunnen presenteren. Zo jammer!

Wat betekende het afronden van de opleiding voor je?
Het gaf me een heel trots en sterk gevoel. Ik had het voor elkaar gekregen, ondanks alle verdriet en drukte in mijn hoofd. Inmiddels was mijn doel ook veranderd. Fotografie deed ik niet meer voor mezelf. Ik besefte steeds meer hoe belangrijk mooie foto’s van en met je dierbaren zijn. Mijn voornaamste doel als fotograaf nu, is mooie herinneringen maken voor anderen. En stukje bij beetje heb ik daardoor mezelf weer teruggevonden.

Wat ben je gaan je doen met fotografie? En waarbij denk je terug aan wat je hebt geleerd?
De opleiding leerde me waar mijn passie en kracht ligt. Ik was duidelijk geen natuur- of productfotograaf. Mijn geluk zit ‘m in het fotograferen van mensen, hun relaties, hun gevoelens en hun verhalen. Daar word ik ontzettend blij van. Mijn eigen fotostudio had ik niet gehad zonder de lessen van Colinda Boeren. En wat betreft nabewerken, ben ik blij dat ik naast Lightroom ook Photoshop heb leren kennen.
Op dit moment ben ik bezig met trouwfotografie. Toffe cursussen daarin gevolgd, verschillende keren mee geweest als second shooter en inmiddels zelf twee bruiloften gedaan. Veel van wat ik leuk vindt, komt daar samen: emoties, het verhaal van anderen zien en op het juiste moment vangen, snel goede technische en compositorische keuzes maken en creatief flitsen. Iedereen vertelt me altijd dat ik moet focussen op 1 ding, maar ik blijf gewoon doen wat ik leuk vind en dat is heel divers. De ene keer is dat een autonome serie maken, waarbij het planmatig werken van de opleiding erg goed van pas komt.
De andere keer is het portretten maken, fotografieworkshops geven, evenementen vastleggen, stagiaires begeleiden, enz. Voor mijn lens heb ik families, zwangeren, newborns, zakenlieden, bedrijven, huwelijken, jubilaris feestjes en nog heel veel meer. Afgelopen zomer op de Zwarte Cross foto’s gemaakt van minder validen die in een sta-rolstoel staand met hun vrienden een biertje konden drinken en hun geliefde recht in de ogen konden kijken. Wow. Ik zie het effect op hen, en vooral ook op hun omgeving. Dat leg ik dan vast. En voor mensen die iemand missen in gezin of familie maak ik schaduwfoto’s. Die afwisseling in mijn werk geeft mij veel energie.

Hoe kom je aan je opdrachtgevers?
Werken als fotograaf is (op de shootdagen na), toch vrij eenzaam. Als eenmanszaak miste ik collega’s, mensen om mee te sparren. Dat heb ik nodig. Als fotograaf en vooral als mens. Het lidmaatschap van een ondernemersnetwerk bleek de oplossing. In het begin dacht ik, wat een hoop geld voor een lidmaatschap. Maar dat heeft zich inmiddels al lang terugbetaald. Het lidmaatschap zorgt voor persoonlijke groei en voor meer opdrachten.

Heb je tips voor de nieuwe afstudeerders?
Mijn tip is om te blijven investeren in je bedrijf en in je eigen ontwikkeling. Netwerken, cursussen volgen en een goed studiomanagementsysteem aanschaffen. Leg contact met gelijkgestemde fotografen. Dat is ongelooflijk waardevol. Die stelen geen klussen, integendeel zelfs. Ook met mijn medestudenten van de School voor Fotografie organiseren we regelmatig een online of live bijeenkomst. Kennis delen, dingen uitproberen, elkaar helpen. Je wordt er steeds beter van. Er zijn potjes die je kunnen helpen verder te professionaliseren, zoals bijvoorbeeld Werktuig PPO of een lokaal subsidie-initiatief.

Wat zou je nog willen doen?
Ik wil nog meer doen met creatief flitsen. Overdag wil ik de flitser wat vaker pakken dan dat ik nu doe. Zojuist ben ik lid geworden van Flash Masters zodat ik mezelf daarin verder kan blijven uitdagen. Verder hebben mijn website en sociale media aandacht nodig. De website is zelf gebouwd, maar zo traag als een schildpad en niet geheel up-to-date. Misschien deze winter de boel vernieuwen. En daarna een wekelijks moment plannen om dit bij te houden? Klinkt als een goed voornemen voor 2023.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken?
Hier wat linkjes. Naar mijn website, Facebook, Instagram, Youtube en de uitslag van een Fotobond wedstrijd waar ik 2x brons won met fineart portretten. In oktober en november exposeren we met Fotoclub De Oude IJssel in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. Er komen drie werken van mij te hangen van 1×1,5 meter groot. Ze staan thuis al klaar. Ik kan niet wachten om ze op te hangen. Kom gerust kijken en daarna een bakkie doen in mijn fotostudio. Altijd superleuk om anderen met dezelfde passie te ontmoeten!