Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Van kinds af aan ben ik nieuwsgierig naar beelden. Een foto is per definitie – hoe recent dan ook –  een moment uit het verleden. Het vastleggen van gebeurtenissen, en de mogelijkheid om die keer op keer te herbeleven, is wat fotografie voor mij zo fascinerend maakt. Om mijzelf als beeldmaker te verbeteren ben ik in 2016 de basisopleiding bij de School voor Fotografie gaan volgen. Dat was erg leuk om te doen en was voor mij een aanleiding om aansluitend de 1-jarige vakopleiding te gaan volgen. Ik twijfelde eerst nog omdat de studie enorm veel van mijn beschikbare tijd in beslag zou gaan nemen. Maar door ontwikkelingen op het reguliere werk – mede ingegeven door mijn fysieke gesteldheid – besloot ik om me voor de vakopleiding in te schrijven en me toe te gaan leggen op het beroep van fotograaf. En ik heb er geen moment spijt van. Elke cent en elke minuut is goed besteed geweest.

Hoe is dat gegaan?
In eerste instantie verliep eigenlijk alles op rolletjes. De (thuis)opdrachten waren leuk om te doen en het bespreken van het fotowerk van de medestudenten door de docenten was soms hilarisch maar vooral leerzaam. Je maakt kennis met het fotograferen in een studio met een of meerdere lichtbronnen, het inplannen van opdrachten aan de hand van moodboards, specifieke foto opdrachten journalistieke fotografie en zeker niet als laatste het voorbereiden op een job als beroepsfotograaf. Feitelijk is het eerste gedeelte van de opleiding een aanloop naar het eindexamen. En naar het examen toewerken was tegen mijn verwachting in best lastig. Er wordt met nog meer aandacht en (gefundeerde) kritiek naar de door jouw zelf gekozen onderwerpen, die je hebt gefotografeerd, gekeken. Je gaat twijfelen aan jezelf, maar ik had niet het idee dat ik er alleen voor stond, terwijl ik het toch zelf moest doen. Uiteindelijk is het goed gekomen en ben ik uitermate tevreden met de diverse opdrachten die ik heb gemaakt voor het examen.

Wat betekende het afronden voor de opleiding voor je?
Even rust! Wat ik erg leuk vond was de expositie van het eindexamenwerk van mijn geslaagde medestudenten en dat van mijzelf natuurlijk. En dolgelukkig dat ik me vanaf dat moment vakfotograaf kon noemen. Tijdens de opleiding sprak mij het maken van de reportages/series erg aan. En om mijn horizon op dat gebied verder te verbreden heb ik de vervolgopleiding Documentaire Fotografie bij de School voor Fotografie onder de bezielende leiding van docent Ramon Mangold, gevolgd. Het begin van een carrière als beroepsfotograaf…

Wat ben je gaan doen met fotografie? En waarbij denk je dan terug aan wat je hebt geleerd?
Ik ben me steeds meer en meer op reportagewerk aan het richten. Inmiddels heb ik een aantal mooie opdrachten mogen doen. Daarnaast vind ik portretfotografie erg leuk om te doen. Maar ook in landschap- en architectuurfotografie kan ik me uitleven. Mijn doel is om creatief fotowerk te maken waarbij mensen hun herinneringen ‘levend’ kunnen houden. Mijn inspiratie krijg ik dan ook door mensen – en de activiteiten waarmee zij zich bezighouden – op beeld vast te leggen. Dat kan in een zakelijke omgeving, maar ook in de privé sfeer. Ik vind het fijn om met anderen op een positieve wijze te communiceren en daarmee het beste resultaat te verkrijgen. En dat kan alleen als je kwaliteitswerk aflevert. Een klant is misschien nog wel strenger dan de examencommissie van de School voor Fotografie. 
Als ik geen opdracht heb, verzin er ik voor mijzelf een. Zo blijf ik me voortdurend trainen en houd ik mijn portfolio up-to-date.

Hoe kom je aan je opdrachtgevers? Heb je tips voor de nieuwe afstudeerders?
Ik werk hard aan mijn (sociale) netwerk. Als eenmaal binnen dat netwerk bekend is dat je goed fotowerk aflevert en klanten tevreden zijn, gaat het vaak van mond tot mond en bereik je daarmee ook weer nieuwe potentiele klanten. Ik merk ook dat je, zeker in het begin, iets meer moet “geven” dan “nemen”.
Dat betekent niet dat je alles gratis en voor niets moet doen. Als je kwaliteit levert hoort daar gewoon een goede prijs bij. En doe ook eens aan een fotowedstrijd mee om jezelf te laten testen. Bezoek ook eens een fototentoonstelling en zie hoe andere fotografen fotograferen. Je steekt er altijd iets van op. En het allerbelangrijkste dat ik wil meegeven is dat je plezier moet hebben in het vak. Plezier gaat boven alles!

Wat zou je nog willen doen?
Het eerste is dat ik samen met Bas Breetveld, een natuurfotograaf en vriend, nog een natuurshoot in de vroege ochtend mag meemaken. Het  tweede dat op mijn verlanglijstje staat is om ooit in IJsland te fotograferen. Dat lijkt me een krankzinnige locatie om platen te schieten. En verder Keeping Memories Alive.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken?
Je kunt mijn werk bekijken op mijn website, Facebook prive, Facebook zakelijk en Instagram, Instagram straatfotografie  en Instagram Corso Zundert